Dualiteit ook bij jouw kind!

Dualiteit ook bij jouw kind. Daar ben je je als ouder niet altijd even bewust van. Hoe werkt dat en hoe kun je daarin je kind bijstaan? Lees het volgende verhaal.

Dualiteit kind op school en thuis

Er was eens een jongen die het op school niet zo leuk vond en soms thuis ook niet. In de klas schreeuwde de juf weleens tegen een kind als ze vond dat er iets niet goed ging. Die harde stem maakte dat hij niet wist wat hij moet doen. Hij wilde wegkruipen en zich onzichtbaar maken.

Op school zat hij met zijn gedachten bij thuis. Lekker eten, tv kijken, oma die oppast. Maar ja, daar was ook zijn broertje dat hem soms sloeg als hij boos werd. Zijn broertje luisterde niet als hij zei dat hij moest stoppen. Dat vond hij heel vervelend.

Ook durfde hij soms niet te vragen of hij naar de wc mocht. Hij dacht dan aan zijn vader die weleens boos werd dat hij zo vaak moest plassen als ze van huis waren. “Je hebt toch net geplast thuis?” Of een oude juf van wie hij niet te vaak naar de wc mocht. In de klas moest hij leren zijn plas op te houden. Maar ja, niet iedereen is hetzelfde en kan dat op dezelfde leeftijd!

De nieuwe juf vond het jammer dat het niet zo goed ging met de prestaties van deze jongen en zorgde ervoor dat hij hulp kreeg. Want als je met je gedachten niet bij de les bent en je je niet veilig voelt op school, kun je de stof ook niet goed opnemen en leren. Het zou dus fijn zijn voor hem als hij met zijn gedachten bij de les kon zijn en leren en groeien.

Maar hoe kan hij dat voor elkaar krijgen?

Als iemand iets aan hem vroeg, vond hij het lastig uit te leggen. Toen mocht hij tekenen waar hij iets voelde. Hij kleurde plekken van zijn lichaam waar hij iets voelde en kon zo zijn verhaal beter vertellen. En dat ging heel gemakkelijk! Bijvoorbeeld dat hij verdriet voelde aan de linkerkant bij zijn hart als iemand schreeuwt. “Dan weet ik niet wat ik moet doen. Ik schreeuw niet en doe het netjes.” "Wat zou je graag zou willen?" vroeg ik. “Ik zou willen dat zij ook netjes tegen mij doen.”

"En waar voel jij je sterk?" Ook dat kon hij tekenen en hij glom hierbij. Hij voelde de kracht in hem en kon deze ook oproepen. Hij kon ook voelen hoe anders het was als hij sprak terwijl hij zijn kracht voelde. Heerlijk om het gevoel van je krachtig voelen ook te kunnen oproepen. Dat wist hij nu dus! Als je iets weet, kun je het onthouden.

Dualiteit inzichtelijk maken voor een kind

Ook leerde hij dat als we ons niet sterk voelen kunnen we ons ook wel sterk voelen! Als we verdrietig kunnen zijn, kunnen we ook blij zijn! Alleen, we vergeten dat soms.

Hij werd door zijn ouders en de juf geholpen en dat maakte dat hij zichzelf ook meeneemt in contact met anderen. Ik ben ok, jij bent ok. Mooi dat hij nu al stapjes zet om zich meer te uiten, zich vrijer te gedragen.

Als je zo af en toe daar even bij stilstaat kan het helpen om ook de vervelende dingen die gebeuren makkelijker af te handelen. Je vindt het vervelend, maar gaat er niet aan onderdoor. Het wordt weer morgen en ook de leuke dingen vallen je op!